تک بیتی ناب

  آقا برای لحظه مرگم سپرده ام

در بین فرش روضه تنم را کفن کنند

...........................

آنقدر موی دخترکت را کشیده که...

آمد طبیب،گفت که او زجرکش شده

شعر مصیبت حضرت رقیه(س)

شعر مصیبت حضرت رقیه(س)

تشنگی شعله شد و چشم ترش را سوزاند

هق هق بی رمقش دور و برش را سوزاند

دست در دست پدر دختر همسایه رسید

ریخت نانی به زمین و جگرش را سوزاند

حضرت رقیه خاتون علیهاسلام سفیر کوچک امام حسین (ع)

حضرت رقیه خاتون علیهاسلام سفیر کوچک امام حسین (ع)



بر اساس نوشته‏ های بعضی کتاب‏های تاریخی، نام مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام)، امّ اسحاق است که پیش‏‌تر همسر امام حسن مجتبی (علیه‏السلام) بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت امام حسن (علیه‏السلام) به عقد امام حسین (علیه‏السلام) درآمده است. (1)

مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام) از بانوان بزرگ و با فضیلت اسلام به شمار می‌‏آید. بنا به گفته شیخ مفید در کتاب الارشاد، کنیه ایشان بنت طلحه است. (2)

نام مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام) در بعضی کتاب‏‌ها، ام‏ جعفر قضاعیّه آمده است، ولی دلیل محکمی در این باره در دست نیست. هم چنین نویسنده معالی السبطین، مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام) را شاه زنان؛ دختر یزدگرد سوم پادشاه ایرانی، معرفی می‌‏کند که در حمله مسلمانان به ایران اسیر شده بود. وی به ازدواج امام حسین (علیه‏السلام) درآمد و مادر گرامی حضرت امام سجاد (علیه‏السلام) نیز به شمار می‌‏آید. (3)


این مطلب از نظر تاریخ نویسان معاصر پذیرفته نشده؛ زیرا ایشان هنگام تولد امام سجاد (علیه‏السلام) از دنیا رفته و تاریخ درگذشت او را 23 سال پیش از واقعه کربلا، یعنی در سال 37 ه. ق دانسته‏اند. از این رو، امکان ندارد او مادر کودکی باشد که در فاصله سه یا چهار سال پیش از حادثه کربلا به دنیا آمده باشد. این مسأله تنها در یک صورت قابل حل می‌‏باشد که بگوییم شاه زنان کسی غیر از شهربانو (مادر امام سجاد (علیه‏السلام)) است.


*نام گذاری حضرت رقیه (علیهاالسلام) و دیگر سرفصل های مرتبط با بی بی رقیه (س) در ادامه مطلب 

                                                                                                       

                                                         

رحمی کن

رحمی کن...

رحمی کن آتشی به سراپای ما مریز

یا لا اقل به صورت مینای ما مریز

آتش بیار معرکه بس کن دوباره باز

خاری به پای کوچک زهرای ما مریز

با کعب نی و یا ته نیزه و یا غلاف

برگ و بر صنوبر رعنای ما مریز

از روی بام خانه ی خود سنگ پشت سنگ

برچشم زخم خورده ی سقای ما مریز

وقت عبور قافله خاکستر تنور

روی سر پیمبر عظمای ما مریز

با سوت و رقص شادی و با هلهله ، نمک

بر روی زخم عمه ی تنهای ما مریز

****
ته مانده ی شراب خودت را حیا کن و

روی سر بریده ی بابای ما مریز

شاعر : علیرضا خاکساری

منابع و کتاب هایی که در آن نام زیبای خانم حضرت رقیه (س) آمده

در پی ِ ادعای بعضی ها که وجود نازدانه ی سیدالشهدا(ع) را رد کرده اند قسمت کوچکی از منابع و کتاب هایی که در آن نام زیبای خانم حضرت رقیه سلام الله علیها ذکر شده است را آوردیم و کتاب های دیگری هم موجود میباشد که به زودی اضافه خواهد شد.(اللهم العن الجبت والطاغوت)

برگرفته از وبلاگ وزین "شرابخوار"







۱- کامل بهایی، عمادالدین طبری (۶۷۵ ق)

۲- ینابیع المودة، قندوزی حنفی (۱۲۹۴ ق)

۳- ذریعة النجاة، علامه موسوی گرمرودی تبریزی (۱۳۰۴ ق)

۴- دمعة الساکبه، علامه بهبهانی

۵- اکلیل المصائب، تنکابنی

۶- موالید الائمه، علامه سماوی

۷- موجز تواریخ اهل البیت، علامه سماوی

۸- تثقیف الائمه سیرة اولاده الائمه، شیخ علی حیدر موءید

۹- نفس المهموم، شیخ عباس قمی

۱۰- منتهی الامال ج ۲، شیخ عباس قمی

۱۱- معالی السبطین ج ۲، ملا مهدی مازندرانی

۱۲- طوفان البکاء، میرزا محمد ابراهیم مروزی جوهری (۱۲۵۰ ق)

۱۳- مقتل الحسین، ابومخنف لوط بن یحیی، از اصحاب امام باقر و صادق علیهماسلام، چاپ بیروت

۱۴- طراز المذهب، طبع جدید

۱۵- اعیان الشیعه ج ۷، سید محسن امین

۱۶- عیون العبری

۱۷- لهوف علی قتلی طفوف، مولانا سید بن طاووس، طبع نجف اشرف

۱۸- المنتخب طریحی، فخرالدین طریحی نجفی (۱۰۸۵ ق)

۱۹- لباب الانساب و الاقاب، بیهقی (۵۶۵ ق)

۲۰- تظلم الزهراء، رضی بن نبی قزوینی (۱۱۱۸ ق)

۲۱- مصائب المعصومین، شیخ عبدالخالق بن عبدالرحیم الیزدی (۱۲۴۱ ق)

۲۲- مهیج الاحزان، حسن بن محمد علی الیزدی (۱۲۵۹ ق)

۲۳- ریاض الشهاده فی مصائب الساده، علامه محمد حسن قزوینی (۱۲۷۳ ق)

۲۴- مخزن البکاء فی مصیبة سیدالشهداء، علامه برغانی (۱۲۸۳ ق)

۲۵- کنزالمصائب، محمد ابراهیم اصفهانی (۱۲۷۰ ق)

۲۶- اسرار الشهاده، ملا آغا دربندی (۱۲۸۵ ق)

۲۷- سرمایه ی ایمان و جواهرالایقان، ملا آغا دربندی (۱۲۸۸ ق)

۲۸- ماتمکـــده، مولی قربان رمضان بادشتی رودباری قزوینی (۱۲۸۲ ق)

۲۹- انوارالمجالس، اردستانی (۱۲۸۰ ق)

۳۰- بحرالمصائب و کنزالغرائب، شیخ محمد جعفر کلیبری تبریزی

۳۱- مفتاح الجنه النار الجنه، مقدس زنجانی (۱۲۸۵ ق)

۳۲- انوارالشهاده، شیخ محمد حسن بن علی یزدی حائری (۱۲۸۵ ق)

۳۳- سرالاسرار فی مصیبة ابی الائمة الاطهار، محمد هادی بن عبدالرحیم کرمانشاهی (۱۳۰۵ ق)

۳۴- عمدة المصائب ج۲، ملا احمد مشهور (۱۳۰۰ ق)

۳۵- افضل المجالس، طارمی زنجانی (۱۳۱۶ ق)

۳۶- ریاض القدس ج۲، واعظ قزوینی (۱۳۳۲ ق)

۳۷- الایقاد فی وفیات النبی و الزهراء و الائمة، آیة الله سیدمحمد علی شاه عبدالعظیمی

۳۸- ستاره ی درخشان شام، علی ربانی خلخالی

۳۹- از مدینه تا مدینه، محمد مهدی تاج لنگرودی "واعظ"

۴۰- سحاب رحمت، عباس اسماعیلی یزدی

۴۱- حضرت رقیه سلام الله علیها، شیخ علی فلسفی

۴۲- شاهکار آفرینش، مقتل الحسین شیخ الرئیس

۴۳- انا رقیة بنت الحسین علیه السلام، عباس الصفار

۴۴- بزرگترین دختر عالم، استاد سیّد مهدى شجاعى، "کتاب کودک"

۴۵- حرکة النساء فی المسیرة الحسینیة علیه السلام، عبدالامیر الانصارى

۴۶- کرامات السیدة رقیة علیها السلام، ابوالفضل الکاشانى

۴۷- زندگانى حضرت رقیه علیها السلام (جمع آورى شده از ناسخ التواریخ)، صادق طالبى مازندرانی

۴۸- سرگذشت جانسوز حضرت رقیه علیها السلام، محمّد محمدى اشتهاردى

۴۹- السیدة رقیة بنت الإمام الحسین علیه السلام، علی ربانی خلخالی

۵۰- السیدة رقیة بنت الحسین علیه السلام، عامر الحلو، چاپ اتریش

۵۱- الطلفة الشهیدة، محمّد نور الدین

۵۲- السیدة رقیة علیها السلام، محمّد باقر الناصری

۵۳- کرامات السیدة رقیة علیها السلام، علی الابراهیمی

۵۴- مقتل الرقیه علیها السلام، محمدعلی قاسمی

۵۵- رقیه فرزند سیدالشهداء علیه السلام، جعفر تبریزى، این کتاب با الگوگیرى از بیانات و استفتائات

استاد الفقهاء والمجتهدین میرزا جواد تبریزى (ره) از زوایاى مختلف شخصیت حضرت رقیه علیها السلام

را مورد بررسى قرار داده است.

۵۶- اشعار سیف بن عمیره در محضر امام صادق سلام الله علیه:

لم أنسها و سکینة و رقیه یبکینـة بتحســــر و تزفـــر

۵۷- مزامیر الاولیاء مرقات الایقان، سیدمحمد باقر مجتهدزاده گنجوی اصفهانی ۱۳۳۵ ق))

۵۸- ریحانه ی کربلا، شیخ عبدالحسین نیشابوری

۵۹- شعشة الحسینی، شیخ محمد جواد یزدی خراسانی (۱۳۴۶ ق)

۶۰- تاریخ کربلاء، دکتر عبدالجواد کلیدار (۱۳۴۹ ق)

۶۱- منتخب التواریخ، ملا هاشم خراسانی (۱۳۵۰ ق)

۶۲- منتخب التواریخ الدمشق، محمد ادیب تقی الدین حصنی حسینی (۱۳۵۸ ق)

۶۳- الفاجعة العظمی، شیخ سید عبدالحسین حایری (۱۳۷۹ ق)

۶۴- الرثاء و الأسی، علامه سیداحمد مستنبط "صاحب کتاب شریف القطره"

۶۵- ریاحین الشریعه، شیخ ذبیح الله محلاتی (۱۴۰۵ ق)

۶۶- خاتون دو سرا حضرت زینب کبری سلام الله علیها، علامه و سید جلیل القدر فیض الاسلام

۶۷- عقیلة بنی هاشم، علی بن الحسن الهاشمی

۶۸- ما بعد کربلاء، شیخ محمود قانصو

۶۹- الایام الشامیه من النهضة الحسینیه، شیخ محمد امین امینی

۷۰ -مقتل الحسین، بحرالعلوم

۷۱- ثمرات الاعواد، الهاشمی

۷۲- سرور المومنین، الشیخ الکاظم الاسدی

۷۳- ثمرات الحیات، سید محمود امامی اصفهانی

۷۴- اجساد جاویدان، علی اکبر مهدی پور

۷۵- ناسخ التواریخ حضرت رقیه سلام الله علیها، عباسقلی خان سپهر

۷۶- شبهای مکه، سید حسن ابطحی

۷۷- تذکرة الشهداء ج ۲، ملا حبیب الله شریف کاشانی

۷۸- کتاب شریف احقاق الحق جلد 11

۷۹- کتاب الذریعة جلد22 صفحه ی 390، آقا بزرگ طهرانی

و ...

اشعار حضرت رقیه (س)

حضرت رقیه(س)

از خیمه ها دور از تمنای نگاهم

آن روز رفتی و دلم پشت سرت ماند

بیچاره لب هایم به دنبال لب تو

در حسرت آن بوسه های آخرت ماند



بوسیدن لب های من وقتی نمی برد

حق دارم از دست لبت دلگیر باشم

وقتی به دنبال سرت آواره هستم

باید اسیر این همه زنجیر باشم



یادش به خیر آن روزهای در مدینه

دو گوشواره داشتم حالا ندارم

رنگ کبودم مال دختر بودنم نیست

من مشکلم این جاست که بابا ندارم



از شدت افتادنم از روی ناقه

دیگر برایم ای پدر پهلو نمانده

گیرم برایم چند معجر هم بیارند

من که دگر روی سرم گیسو نمانده



از کربلا تا کوفه، کوفه تا به این جا

در تاول پایم هزاران خار می رفت

بابا نبودی تا ببینی دختر تو

با چه لباسی کوچه و بازار می رفت



دیدم که عمه آستین روی سرش بود

از گیسوی بی معجرم چیزی نگفتم

وقتی که از گیسو بلندم می نمودند

از سوزش موی سرم چیزی نگفتم

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

حضرت رقیه(س)-شهادت

حضرت رقیه(س)-شهادت



شام غریبان ، بدنم سوخته

چهره ؛ ز بسکه زدنم سوخته

هرچه که مو روی سرم بود ، وای...

علت زیبا شدنم سوخته ...!

***

یکی رو سری را ز رویم کشید

یکی پنجه در بین مویم کشید

من از روی نیزه خودم دیده ام

عجب آه سردی عمویم کشید..!

***

( شبی آتشی در نیستان فتاد )

که بر جان آلاله طوفان فتاد

چنان مشت بر صورت طفل زد

که لب ، پاره شد نیز دندان فتاد

***

گل فاطمه ، گلپرش زرد شد

تمام وجودش همه درد شد

قریب سه هفته در آتش که سوخت *

به یک شب همه پیکرش سرد شد



*منظور مدت بیست و پنج روز فاصله بین عاشورا تا روز شهادت بی بی جان ( سلام الله علیها ) است.

شاعر : آقای یاسر حوتی